Summary: This article introduces the 'eXtensible Markup Language' (XML) and tells of it's uses.
XML, akronim od Extensible Markup Language (Rozszerzalny Język Znaczników), jest językiem znaczników tworzonym przez W3C do celów ogólnych. XML jest także podjęzykiem dla SGML-a.
Wiele popularnych języków znaczników bazuje na XMLu, jak np. XHTML, MathML, SVG, XUL i inne takie jak RSS oraz RDF.
Składnia HTML-a jest ustalona, HTML służy wyłącznie do celów prezentacji danych, natomiast XML służy zarówno do prezentacji jak i obróbki treści.
HTML jest ograniczony w trzech aspektach: "inteligencji" opisu informacji, pielęgnacji oraz adaptowalności kodu, w których XML jest właśnie silny: inteligentnie opisuje informację, pozwala na wygodną pielęgnację oraz adaptację kodu.
XML różni się też od HTML-a tym, że HTML jest językiem prezentacji, a XML językiem ogólnego zastosowania. Te dwa języki mogą zostać użyte na raz dzięki XSLT.
Aby dokument XML był poprawny, musi zostać poprawnie sformatowany i spełniać wszystkie zasady składni XML-a. Większość przeglądarek, włączając w to Mozillę posiada debugger, który potrafi pokazać błędy składniowe dokumentu.
Są dwie metody na korzystanie z XML-a do prezentacji danych.
Pierwsza, to skorzystanie z technologii CSS do formatowania danych XML.
<?xml-stylesheet type="text/css" href="stylesheet.css"?>
Druga, to skorzystanie z potęgi XSLT, który jest w stanie transformować składnię XML do ogromnej ilości innych formatów (PDF, HTML, obrazki, WAP itd.).
<?xml-stylesheet type="text/xsl" href="transform.xsl"?>
Polecamy przeczytanie innych poradników do XML-a i odświeżenie wiedzy na temat jego składni. Należy pamiętać, że ten poradnik jest tylko krótkim wstępem dla osób, które nigdy nie zetknęły się z językiem XML lub innymi językami znacznikowymi.
Warto nauczyć się języka HTML, aby lepiej zrozumieć XML, lub zapoznać się z innymi przewodnikami z tej strony.